1047. O tym dlaczego jedzenie tostów jest niebezpieczne, cz. 3

Witajcie!

Niewesołych przygód z zębem moim ułamanym część trzecia.
Tu możecie poczytać sobie wcześniejsze epizody: Klik! i Klik!.

Co się zatem z owym ziomkiem biednym dzieje obecnie?
Ano dalej krwawi i boli...

Po wizycie kontrolnej bowiem nie mogłam jeść ani pić przez tydzień cały...
Wszystko, nawet najmniejszy okruszek urażał mnie i denerwował.
Pomna przestróg pani dentystki, jadłam li miękkie papki i piłam treściwe soki, co by nie przyczynić się do eskalacji krzywdy szczękowej mej.

Niestety los zębowy bardzo złośliwy jest, gdyż mimo przymusowej diety, policzek po bolącej stronie spuchł mi tak, że wyglądałam jak ciotka chomika z Wąchocka.

Mówię sobie nic to - przejdzie.
I - hm - rzeczywiście przeszło, ale nastąpiło to w  momencie dość tragikomicznym, gdyż... jedząc sobie miękką skórkę od chleba przez przypadek, poczułam dziwną chrupkość na podniebieniu.

Co to, jak to?
Ano głodny Leon podczas ataku gastrofazy zeżarł lekarstwo do zęba włożone...

Nie muszę mówić, że po tym - jakże uroczym "posiłku" - mocno spanikowałam i wizje złowrogie miałam.

W te pędy do dentystki popędziłam, by proces reanimacji poczyniła.
Na szczęście lekarstwa jeszcze trochę zostało w samym epicentrum ułamania, więc pani doktor ładnie owe miejsce oczyściła - obyło się bez łez - i nowy opatrunek w szczelinę wcisnęła.

Przy okazji obejrzałam sobie martwą miazgę zębową pod mikroskopem - wygląda to jak czarna papka - i dowiedziałam się, że leczenie kanałowe zaczniemy wtedy, gdy lekarstwo zgładzi miazgę do końca tak, aby sam proceder nie bolał.

Po tym wszystkim, odpowiednią kwotę zainkasowawszy, pani doktor pożegnała Leona, grożąc mu delikatnie paluszkiem, aby do momentu całkowitego wyleczenia zębiny, uważał na skórki od chleba.

I tu mi się taka złota myśl w tym momencie nasuwa.
Może powinnam przerzucić się na pokarm dla niemowlaków, skoro moje zębów ani tostów, ani skórek od chleba nie mogą znieść?

Kathy